Свободные новости плюс 11 (906) 2021

Трэба прызнаць, што беларуская аўтакратыя мае ў сабе нешта ўнікальнае. Аўтакратыі апошніх 70 гадоў — гэта або ваенныя хунты, або партыйныя дыктатуры, або абсалютныя манархіі, якія сумарна складаюць каля 80% усіх пасляваенных аўтарытарызмаў. Наша аўтакратыя належыць да персаналісцкага тыпу, які складае прыблізна 20% пасляваеннных аўтакратый. Але і тут ёсць адхіленне ад нормы: пераважная большасць такіх аўтакратаў маюць сваю партыю, а наш да гэтага часу — не. Такая партыя ёсць у Пуціна, у Назарбаева/ Такаева, Рахмона, Аліева... у Чавеса/Мадуры, у Фідэля/Раула Кастраў, у дынастыі Кімаў у Паўночнай Карэі... Хто тут яшчэ на слыху? Вось, нябожчык Мугабе — таксама ж меў сваю партыю.Карацей кажучы, куды вокам ні павядзі, паўсюль персаналісцкія аўтакраты мелі/маюць свае партыі. Спрабаваў з ліхтаром у руках знайсці менавіта «беспартыйныя» персаналісцкія аўтакратыі. І што ж — знайшоў. За ўвесь пасляваенны перыяд удалося налічыць такіх — ні многа ні мала — 20-25 штук. Адсотак невысокі, бо ўсіх аўтарытарных рэжымаў за гэты перыяд было або ёсць больш за паўтысячы. Характэрнай рысай «беспартыйных» персаналісцкіх аўтакратый з’яўляецца іх кароткі век - у сярэднім 5-6 гадоў. І тут атрымліваецца адхіленне ад нормы.

• Месца выхаду: Мінск
• Дата выхаду: 2021-03-16
• Copyright: © 2021 by ООО «СНПЛЮС»
• Кнігазбор: Kamunikat.org