Дзіцячая літаратура

pdf

Кніга пра моладзь і для моладзі “Муха ціп-топ”. Асновай для яе сталі тэксты і малюнкі маладых аўтарак Олі Каліны і Наталькі Кандрацюк-Свярубскай, якія былі выдадзеныя ў тыднёвіку беларусаў Польшчы “Ніва” ў цыкле “Муха ціп-топ”. “Мы дамовіліся з рэдактаркай сучаснай “Зоркі” (дадатак “Нівы”), каб пісаць... Болей »

„Стары як малы", „Стары дурань". „Пад старасьць і кот дурнее". Гэтак дапякаюць маладыя старым. Пэўна-ж старым крыўдна. Яны часамі гневаюцца, крыўдуюць, наракаюць на маладых, што не аддаюць ім належнай увагі й пашаны за шматгадовую працу й клопаты, каб выхаваць дзяцей ды ўнукаў, ды каб ім тое-сёе прыдбаць... Болей »

Дзіцячая паэзія павінна забаўляць, расчульваць, навучаць і выхоўваць. У сваёй практыцы настаўніцы пачатковых класаў я няраз сустракалася з праблемай - адкуль браць беларускія вершы, цікавыя дзецям, згодныя з праграмай навучання ў польскіх школах, сугучныя пары года або актуальнай гадавіне ці святу.... Болей »

pdf

Неяк Ясь у дзень асенні сек у лесе дровы. Раптам чуе - дзіўны лямант. Совы?.. Ой, не совы?.. У пару такую совы спяць яшчэ, вядома. Крык, здаецца, чалавечы, там, за бураломам...... Болей »

Быў адзін Музыка. 3 маленства ён нічога не рабіў, толькі йграў. Яшчэ будучы хлапчуком, пасе, бывала, валоў або коней,зробіць з лазы дудачку ды й як зайграе, дык валы пакінуць пасьвіцца, разьвесяць вушы ды й слухаюць. Аўлесе птушкі прыціхнуць. нават жабы ня крумкаюць.... Болей »

Не ў адной толькі нашай душы Зерне ёсць хараства - Аб ім казку складае ў душы Колас нівы, трава. Не ў адным толькі сэрцы людзей Іскра праўды гарыць - Аб ёй песню пяе салавей, Аб ёй рэчка журчыць. У той песні, шырокай, як свет, Чутны ветрык і гром.. Дык прымі ж ты прывет, Свет бязмежны, мой дом.... Болей »

Дуб-дзядуля загаварыў чалавечым голасам. Успомніў сваю маладосць, калі вакол бьгў лес, шумелі побач сваякі-дубы. Папрасіў чалавека прынесці чыстай вады, тады б ён пакінуў пасля сябе памяць, нашчадкаў. Чалавек кінуўся шукаць вады. Першае возера, якое ён знайшоў, было напоўнена людскім потам. Каля яго... Болей »

Ільяная і жытнёвая. Сялянская. Баравая ў казачнай красе. Старажытная. Ты самая славянская. Светлая, як травы ў расе. Вобразная, вольная, пявучая, Мова беларуская мая! Дратавалі, здекваліся, мучылі... Ты жыла і ў працы і ў баях. Пра цябе, як сонечнае дзіва, І Купала, ды і ўсе мы снілі сны... Ад... Болей »

Рассохлы парог хаты бацькаў пакінуць,каб ад долі ўцячы,-можаш. Туманны ўсход і пах ліпаў забыць,каб шумным асфальтам прайсціся,- можаш. Усмешку дзяцінства ды радасць жыцця пагасіць,каб далёкія мары наблізіць,- можаш. Слова- песню сваю ў пыл дарогі шпурнуць,каб хутчэй слупы верставыя міналі,- таксама... Болей »

Братцы мілыя, дзеці Зямлі-маткі маёй! Вам ахвяруючы працу сваю, мушу з вамі паразмаўляць трохі аб нашай долі-нядолі, аб нашай бацькавай спрадвечнай мове, каторую мы самі, дый не адны мы, а ўсе людзі цёмныя «мужыцкай» завуць, а завецца яна «беларускай». Я сам калісь думаў, што мова наша — «мужыцкая» мова... Болей »