![]() |
![]() |
Ад рэдакцыі Першы нумар "Кантакту" выклікаў супярэчлівыя рэакцыі чытачоў і каментатараў. Адны віталі яго з'яўленне добрыы словам, маральнай і матэрыяльнай падтрымкай, а іншыя ўгледзелі ў ім ледзь не дынаміт, які павінен нешта ўзарваць, разбурыць, Гэта, бадай, нармальна. Сярод негатыўных ацэнак нашага часопіса на асаблівую ўвагу эаслугоўваюць выкаэванні дзвюх, процілеглых па сваёй накіраванасці, газет - "Вячэрняга Мінска" /26 ІV 1989/ і ... Болей »
Ад рэдакцыі За апошнія два-тры гады адбыліся ў Беларусі гістарычнай важнасці падзеі. Узніклі дзесяткі патрыятычных аб'яднанняў моладзі, пачалося выяўленне злачынстваў сталіншчыны, створана рэспубліканскае таварыства "Мартыралог Беларусі" і арганізацыйны камітэт Беларускага Народнага Фронту, адбыліся масавыя мітынгі - рэквіемы, з якіх апошні 30 кастрычніка 1988 г.у Менску, нягледэячы на забарону, прыцягнуў тысячы людзей. Паўстала новая г... Болей »
Кнігу склалі літаратурна-крытычныя артыкулы i літаратурныя эсэ, у якіх асвятляюцца кантакты беларускай літаратуры i культуры з літаратурай i культурай народаў СССР. Частка артыкулаў (пра Цётку, Максіма Багдановіча i інш.) напісана на аснове малавядомых фактаў, расшуканых у архівах i даўніх перыядычных выданнях. Болей »
Фарміраванне сучаснага сібірскага соцыума адбывалася на працягу больш за 400 гадоў. Сярод сібірскіх навукоўцаў запанаваў погляд на далучэнне і асваенне Сібіры як на планетарны працэс распаўсюджвання еўрапейскай цывілізацыі, параўнальны з працэсам асваення Паўночнай Амерыкі. Асаблівасцю каланізацыі Сібіры з’явілася тое, што яна засялялася пераважна адной —славянскай этнічнай супольнасцю, уключаючы рускіх, украінцаў і беларусаў. Этнічнае ... Болей »
Беларусь з’яўляецца шматнацыянальнай краінай, у якой пануе міжнацыянальная раўнавага. Па даных перапісу насельніцтва ў мінулым, 1999 г. з 10 045 000 жыхароў Беларусі 81% аднеслі сябе да тытульнай нацыянальнасці — беларусаў; 19% прадстаўляюць больш за 140 нацыянальнасцей і народнасцей, у тым ліку 11% (1 141 731 чалавек) назвалі сябе рускімі; 3,9% (395 712 чал.) — палякамі; 2,4% (237 015 чал.) — украінцамі; 0,3% (27 798 чал.) — габрэямі; ... Болей »
Зварот аўтара да пытання пра магчымыя асабістыя стасункі беларускага першадрукара і карыфея нямецкага Адраджэння невыпадковы. Гэта лагічны вынік амаль трохгадовага даследавання іканалогіі ілюстрацый і ініцыялаў выданняў Ф. Скарыны. Аўтар у значнай ступені рэканструяваў старажытныя прыёмы стварэння выяўленчых ідэаграм. Яны грунтуюцца на сімволіцы Кабалы і ўвогуле культуры сярэдніх вякоў. Як вядома, гэта культура была пераважна філалагічн... Болей »
Па свайму агульнаму духу беларуская паэзія ХХ ст. — з’ява амаль чыста свецкага характару, і таму праблема адносін да Бога ў яе гісторыі навейшага перыяду — праблема ледзь не маргінальная. Маргіналізавалася яна ў свой час не толькі панаваннем вульгарна-сацыялагізаванага схематызму і ўсялякага роду ідэалагічнага дыктату, але таксама і тым, што рэлігійныя праблемы, па розных прычынах, у асноўным не мучылі беларускіх пісьменнікаў. Яны не бы... Болей »
22–24 мая бягучага года адбыліся пасяджэнні першай сесіі ІІІ Міжнароднага кангрэса беларусістаў пад назвай “Беларусь і сусветная супольнасць: узаемадзеянне і ўзаемаўзбагачэнне культур (Да 2000-годдзя Хрысціянства)”. Да арганізацыі Кангрэса спрычыніліся яго сузаснавальнікі — Міністэрства адукацыі Беларусі, Міністэрства замежных спраў Беларусі, Міністэрства культуры Беларусі, Нацыянальная акадэмія навук Беларусі, Нацыянальны навукова-асве... Болей »
Выданні Францыска Скарыны ў гістарычным і моўным аспекце належаць да адных з найбольш даследаваных друкаваных выданняў у асяроддзі Праваслаўнай Царквы. Аднак па-ранейшаму вялікую цікавасць выклікае іх ілюстрацыйны матэрыял, таму што да канца не выяснена, адкуль паходзілі ксілаграфічныя дошкі і хто былі іх аўтары. У дадзеным артыкуле я хачу акцэнтаваць увагу на складанасці праблемы, спыніўшыся, перш за ўсё, на адным друкаваным творы — “М... Болей »
Найчасцей журналісты і гісторыкі ўспрымаюць як бясспрэчны той факт, што і пасля рэвалюцыі 1905 г. значных зменаў у царскай палітыцы агрэсіўнай русіфікацыі не адбылося. Доўгі час лічылася, што ў перыяд з 1905 г. да пачатку вайны ў 1914 г. імперскі ўрад і Святы Сінод у Санкт-Пецярбургу па-ранейшаму кіраваліся мэтай — любымі сродкамі зменшыць супраціў расійскаму кантролю на Захадзе. Дзеля таго, каб прытрымлівацца такога меркавання, ёсць шм... Болей »