- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Пайсці, каб застацца У ноч на 25 ліпеня на 89-м годзе жыцця памёр народны пісьменнік Беларусі, класік айчыннай літаратуры Янка Брыль. Менавіта для мяне гэтае імя заўсёды гучала магічна. Бо здавалася, што паміж словамі “Брыль” і “Брылі” існуе не толькі аднакарэнная сувязь. І аднойчы лёс скрыжаваў нашыя шляхі, падарыўшы мне незабыўную сустрэчу з гэтым цудоўным чалавекам. Як раз такой парой, у ліпені 2001 года, у Мінску адбываўся трэці з’езд беларусаў свету, куды я быў запрошаны ў якасці дэлегата. Паміж паседжаннямі ўзнік перапынак, і было вырашана наведаць помнік Янку Купалу каля яго Дома-музея. Апынуўшыся там, сярод сяброўска-святочнага тлуму я раптоўна аднекуль збоку адчуў хвалю нейкага спакою і ўпэўненасці. Павярнуўшы галаву, я ўбачыў каржакаватую, моцную постаць Брыля. Ён стаяў, склаўшы рукі за спіной, і аб нечым думаў. І невядомая сіла падштурхнула мяне да гэтага чалавека: “Іван Антонавіч! А ці можна з Вамі сфатаграфавацца?” Брыль усміхнуўся і адразу ж згадзіўся. Побач як раз праходзіў вядомы наш фатограф Анатоль Кляшчук, які і спыніў гэта імгненне. І ў мяне з’явілася адчуванне подыху гісторыі, бо апынуўся я ў атачэнні двух волатаў беларускай літаратуры - Янкі Купалы і Янкі Брыля. А потым з Іванам Антонавічам мы некалькі хвілін размаўлялі. Калі я назваў сваё імя, ён не адразу, але ўспомніў, што чуў неаднаразова па радыё песню “Я разумею” у выкананні Нелі Багуслаўскай і што мая музыка там добра сплялася з словамі Генадзя Бураўкіна.