Król Jagiełło ok. 1351-1434

O królu Władysławie Jagielle i jego czasach pisano od kilku stuleci, ale czyniono to przeważnie opierając się na nie schlebiającej, mówiąc oględnie, królowi i tendencyjnej kronice Jana Długosza, kanonika krakowskiego, ukazującego obraz znakomitego władcy w krzywym zwierciadle. Kronikarze piszący po Długoszu w ślad za nim przedstawiali małżonka królowej Jadwigi jako starego, niepiśmiennego prostaka, ogarniętego manią łowiecką, która sprawiała, że król poświęcał zbyt wiele czasu polowaniom, miast troszczyć się o bieg spraw państwowych. Nie zastanawiali się przy tym, jakim cudem ów rzekomo niepiśmienny i stary „prostak" potrafił przeprowadzić chrystianizację Litwy, wygrywać wszystkie wojny, odnowić Uniwersytet Krakowski i stworzyć z dwu niezbyt silnych krajów potężne mocarstwo, którym niemal pół wieku pomyślnie zarządzał? Na to kronikarze nie dawali odpowiedzi, gdyż łatwiej im było przyjmować opinie Długosza i korzystać z jego nieżyczliwych Jagielle stereotypów.

• Месца выхаду: Warszawa
• Дата выхаду: 1987
• Рэдактар: Kosiorek-Dulian Barbara
• Выдавец: Ministerstwo Obrony Narodowej
• Памеры: 176 s., 21 cm
• ISBN: 83-11-07092-X
• Катэгорыя: Гісторыя, Біяграфіі
• Copyright: © 1985 by Stefan M. Kuczyński
• Кнігазбор:
  • BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: BTH — 2227