- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Падарожжы Алеся Адамовіча Хто быў блізка знаёмы з ім, той добра ведаў, які гэта быў маторны чалавек. Ні хвіліны без працы, не працы — то ідэі працы, ідэі часцей за ўсё нечаканай, ні на што не падобнай, магчыма, нават практычна нерэальнай, але заўсёды прыцягальнай, узрыўной, эфектнай. І прыцягальнасць і ўзрыўны зарад ішлі перш за ўсё ад самога аўтара ідэі, ягонай душы — неспакойнай, актыўнай, вечна «ненаежнай». Ён быў чалавек стыхійны, і партызаншчына была яго стыхіяй. Партызаншчына не з тварам бяздумнай неўтаймаванай вольніцы, а з абліччам прыроднага свабодалюбства і заўсёднай гатоўнасцю ваяваць за яго. Карані той партызаншчыны можна шукаць у ваенных, саракавых, папраўдзе партызанскіх гадах, калі шаснаццацігадовы школьнік Саша Адамовіч узяў у рукі сапраўдную баявую вінтоўку, а можа, і яшчэ раней, у гады трыццатыя, калі раскулачвалі, растрасалі, знішчалі знаёмых вясковых людзей, а з імі і ягонага дзеда Мітрафана Тычыну…