- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
На пачатку дзевяностых гадоў склалася ўражанне, што новыя ўлады ІІІ Рэчы Паспалітай, уступаючы на шлях еўрапеізацыі краіны, хочуць станоўча вырашыць праблемы нацыянальных меншасцей. Беласточчына, вядома, бліжэй Азіі чым Шлёнск, таму тутэйшыя эліты ўлады заяўлялі, напрыклад, што няма на гэтай зямлі беларусаў, а тыя, якія так сябе называюць — гэта нашчадкі царскіх акупантаў ці нейкая іншая чужая агентура. Ад некалькіх гадоў цэнтральныя ўлады вяртаюцца як бы да добра вядомай нацыянальнай палітыкі эпохі „рэальнага сацыялізму”. Як і тады кіруюць гэтай палітыкай асобы, якіх не відаць. Кампетэнцыі Дэпартамента па справах нацыянальных меншасцей у Міністэрстве культуры абмежаваны да слухання нараканняў з боку прадстаўнікоў нацыянальнасцей, пражываючых у Польшчы, і фармальнага раздзелу штогод меншых сродкаў на падтрымку іх культуры і выданняў. Ад двух гадоў працягваецца псіхалагічная вайна і выпрабаванне цярплівасці элітаў няпольскіх нацыянальных груп... (Я. Мірановіч, Вяртанне да нармальнасці, фрагмэнт)