Ніва 2009/30 (2776)

— Праўда гэта, што пабілі беларуса? — тэлефануюць у нядзелю знаёмыя з розных СМІ. — Палякі пабілі за тое, што ён беларус?! Можа і пабілі. Дарэчы, не аднаго беларуса, не аднаго паляка і не толькі на фестывалі „Басовішча”. Там, дзе ёсць піва ці гарэлка ды мужчынскі гонар, з вякоў бываюць і спрэчкі. Мой муж не вытрымаў таксама і ў пэўны момант хацеў паказаць аднаму падхмеленаму, што жанчын нельга зачапаць у непрыстойны спосаб. Але „Басовішча” ў пэўным сэнсе для гэтага і ёсць — каб у вакацыйны перыяд падкарміць галодныя гарачых тэм газеты. Няхай пішуць, разважаюць і страшаць нас ксенафобіяй. Кожны, хто прыязджае на „Басовішча”, дасканала ведае і разумее, што галоўнае тут гэта быць разам, выпіваць разам, наракаць разам, разам цешыцца і стагнаць. Вось і цэлая ідэя. — Выпі са мной! — заклікала са сцэны на другі дзень юбілейнага выпуску фестывалю мінская „Крама”. Яны разумеюць лёс чалавека і яго патрэбы, таму і на канцэрт такіх легендарных гуртоў прыязджае многа слухачоў. Субота была безумоўна днём плывучай ад музыкі радасці. І зоркі былі, і гук час ад часу нядрэнны. Самы вялікі натоўп чакаў польскага госця — гурту „Ляо Чэ”. (І. Карпюк, „Басовішча” — было, ёсць і будзе, фрагмэнт)

• Месца выхаду: Беласток
• Дата выхаду: 2009-07-26
• Рэдактар: Вапа Яўген
• Выдавец: Праграмная рада тыднёвіка Ніва
• Copyright: © 2006-2009 by Праграмная рада тыднёвіка Ніва
• Кнігазбор: Kamunikat.org