Ніва 34 (2467)

Пры канцы васьмідзесятых гадоў сітуацыя нацыянальных меншасцей у Польшчы рашуча пачынала мяняцца ў лепшым напрамку. Адыход ад шавіністычнай лініі выразна адчувалася яшчэ ў час, калі пры ўладзе была апошняя камуністычная групоўка пад камандаваннем Вайцеха Ярузельскага. Афіцыйна прызналі тады існаванне ў Польшчы грамадзян няпольскай нацыянальнасці. Хаця пішацца, што еўрапеізацыя ўнутранай палітыкі пачалася з 1989 г., але варта заўважыць, што пару гадоў раней апублікаваны былі ў падпольнай і афіцыйнай прэсе тысячы артыкулаў пра існуючую праблему непалякаў, пражываючых у межах краіны. Канферэнцыі, прысвечаныя нацыянальным меншасцям, арганізавалі універсітэты, каталіцкія арганізацыі, а ў канцы нават дзяржаўна-партыйная адміністрацыя. Невядома адкуль з’явілася тады раптам у Польшчы пару соцень тысяч немцаў, якіх паводле афіцыйнай прапаганды не было ўжо дзесяткі гадоў. Паказаліся таксама яўрэі, хаця грамадска-палітычным элітам здавалася, што ўсіх здолелі выгнаць з краіны ў 1968 г. Нечакана для ўсіх ажывілася таксама беларускае, славацкае, украінскае і лэмкаўскае асяроддзі, якія лічыліся цалкам асіміляванымі. (Я. Мірановіч, Нацыянальная палітыка ІІІ Рэчы Паспалітай, фрагмэнт)

• Месца выхаду: Беласток
• Дата выхаду: 2003-08-24
• Рэдактар: Луба Віталь
• Выдавец: Праграмная рада тыднёвіка Ніва
• Copyright: © 1999-2009 by Праграмная рада тыднёвіка Ніва
• Кнігазбор: Kamunikat.org