- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Падчас мінаючых канікулаў была нагода праехаць Польшчу двойчы — з поўначы на поўдзень і з усходу на захад. Пасля гэтага падарожжа я пераканаўся, што падзел Польшчы на часткі „А” і „Б” зусім памылковы і на практыцы яго няма. Цалкам рэальныя і жывыя аднак межы, якія алюстроўваюць зону уплываў Раманавых, Габсбургаў і Гогенцолернаў. Найхутчэй інтэграваліся зоны Раманавых і Гогенцолернаў па прычыне перасялення на захад пасля вайны насельніцтва выхаванага ў расійскай псіхалагічнай прасторы. Галіччына і „Прывіслінскі край” дасканала захоўваюць свае адметнасці. Відавочнае гэта перш за ўсё ў рэакцыях людзей. Грамадзяне, продкаў якіх выхоўвалі аўстрыйцы, найчасцей стараюцца стрымаць слова. Слова заступае дакумент, аднак схільнасць да ашчаднасці мяжуе ў іх з абсурдам. Уласнік кавярні, калі не забудзецца даць да гарбаты цукру, тады з вялікім праўдападабенствам можа прыкідвацца, што з-за няўвагі не даў лімона. Калі звернеш яму ўвагу, будзе ветліва перапрашаць, але злосць з-за таго, што не ўдалося яму нічога заашчадзіць, надта выразна адлюструецца на яго твары. (Я. Мірановіч, Зоны, фрагмэнт)