Новы Час 30/2007

Ён не сышоў. Вучоны і палітык Леанід Лойка. Ніколі не думаў, што давядзецца з такой трагічнай нагоды пісаць пра Леаніда — сябра і паплечніка, калегу і аднадумца. Але, прызнаюся, пісаць планаваў. Толькі ў іншым фармаце — нарыса, у серыі пад рубрыкай «Найноўшая гісторыя ў асобах». Паспрабую менавіта так. Без жалобнай акаёмкі, як пра жывога. Хаця і цяжка. Бо не магу паверыць, што яго няма, што не зазвініць і не адгукнецца мабільнік, каб дамовіцца, дзе і калі сустрэнемся. Іншы званок аглушыў 21 кастрычніка надвячоркам — памёр. Як абухом па галаве. І ўжо не перасякуцца нашы маршруты для дыялога — слоўнага і ў сумесных практычных справах. Цяпер сустрэцца з ім змагу толькі на старых смалявіцкіх могілках, дзе ён знайшоў свой апошні супакой, побач з продкамі.

• Месца выхаду: Менск
• Дата выхаду: 2007-10-29
• Рэдактар: Анісім Алена, Кароль Аляксей
• Выдавец: Прыватнае выдавецкае унітарнае прадпрыемства Час навінаў
• Выдавецтва/ друкарня: УП Плутос-Маркет, Мінск
• Copyright: © 2007 by Новы Час
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Выдаецца з сакавiка 2002 г.; Заснавальнік: Мінская гарадская арганізацыя ГА ТБМ імя Ф.Скарыны; Пасведчанне аб рэгістрацыі № 1798 ад 25 сакавіка 2002; Адрас: 220005, г. Мінск, вул. Румянцава, 13. Тэл.: 288–23–52; Рэдакцыя можа друкаваць артыкулы дзеля палемікі, не падзяляючы пазіцыі аўтараў; Пры выкарыстанні матэрыялаў газеты спасылка на „Новы Час” абавязковая; Рукапісы рэдакцыя не вяртае і не рэцэнзуе мастацкія творы; Чытацкая пошта публікуецца паводле рэдакцыйных меркаванняў. Выданьне публікуецца тут за ласкавай згодай Рэдакцыі