- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Кудлаты дым, спароджаны высокім комінам, паўзе па небе, засціць ранішняе сонца, ператвараючы яго ў аблачыну ружовага святла. Васіль мружыцца на размыты сонечны дыск і зацята, усёй пяцярнёй, масіруе пераноссе. ТЭЦ, што стаіць на другім баку чыгуначнай лініі і неміласэрна дыміць, працуе на торфе, працінаючы наваколле агідным саладжавым смуродам. Дыміць яна стала нядаўна, з пачаткам ацяпляльнага сезону, і Васілю здаецца, што дымлівая спаруда зусім не ТЭЦ, а крэматорый, бо менавіта так пахнуць нябожчыкі. Агідны пах адчуваецца нават ля рэдакцыі, і Васіль, ступіўшы на высокі ганак, чарговым разам крывіць нос. (фрагмент)