Покліч Волі 3 (130) 2013

Любяць тутэйшыя людзі пажаліцца начальству на непарадак і неўладкаванасць навакольнага жыцця. Як дазволілі ім пры камуністах жаліцца, так гэтая жальба дасёння і коціцца. Жаляцца раённым кіраўнікам, дэпутатам, абласному і рэспубліканскаму кіраўніцтву, а канца-краю ў вырашэнні народных праблемаў чамусьці не відаць. І ніхто не задумваецца над тым, у чым жа прычына бясконцых праблемаў, і што трэба зрабіць істотнага, каб праблемы тыя ў бальшыні сваёй калісьці вырашыліся. Нязводным жа “праўдарубам”, якім баліць за народныя пакуты і несправядлівасці, для выказвання набалелага ўладай выдзяляюцца нават адпаведныя дні. Ну, пагатоў, як у таго псіхатэрапеўта–рэлаксацыя, аўтатрэнінг і гіпноз у адным флаконе. Прыйшоў, выказаўся, выпусціў пару, атрымаў запэўненне ў неадкладным вырашэнні і сышоў з верай у добрага кіраўніка, які здольны вырашыць амаль усё.

• Месца выхаду: Віцебск
• Дата выхаду: 2013-02-28
• Рэдактар: Салодкі Сяргей
• Copyright: © 2008-2013 by Покліч Волі
• Кнігазбор: Kamunikat.org