- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Паэму «Новая Зямля» — першы большы, нат манумэнтальны твор нашае мастацкае літаратуры — ейны аўтар, другі (пасьля Янкі Купалы) большы паэта гэтае літаратуры, Якуб Колас пачаў пісаць ў 1911 годзе, адбываючы трохгадовую кару ў Менскім астрозе за ўдзел у рэвалюцыйным руху 1905—1906 г.г. Там тады было напісана... Болей »
Коласава паэма «Сымон Музыка» канчальна ўвайшла ў нашую літаратуру й крытыку ў тэксьце, выданым упяршыню ў Менску ў 1925 г., а далей бяз прынцыповых зьменаў перавыдаваным у Вільні, у Празе, нарэшце ў тымжа Менску (у 1946—1952 г. г.) і цяпер — на эміграцыі ў выдавецтве «Бацькаўшчыны». I мала хто ведае... Болей »
З Рыгорам Барадуліным не засумуеш. Ён надзвычай вясёлы і «несур'ёзны» чалавек. У тым сэнсе, што ну хоць што хочаш рабі, а не змусіш сур'ёзна ставіцца да надзвычай сур'ёзных асоб — будзь ты прэм'ер, спікёр, народны ці проста пісьменнік, артыст, кампазітар, шаноўны бізнесмен ці знакаміты лекар. Ледзь нехта... Болей »
Я нарадзіўся 1-га сьнежня 1915 году ў вёсцы Покаршаў на Случчыне. Хоць мы паводле колькасьці зямлі (чатыры дзесяціны ворнай) лічыліся сераднякамі, але жылі бедна, часта недаядалі. Рэч у тым, што бацьку забілі на Першай сусьветнай вайне, і маці сама не магла даваць рады з гаспадаркай. А нас, дзяцей, было... Болей »
Кніга паэтычнае спадчыны Алеся Салаўя выходзіць з друку дзякуючы маральнаму й матар'яльнаму падтрыманьню раськіданых па краёх трох кантынэнтаў сьвету суродзічаў паэты ды карпатлівай рэдакцыйнай і выдавецкай працы. Новую кнігу свае паэзіі рыхтаваў да публікацыі ўжо сам паэта. Пасьля ягонае неспадзяванае... Болей »
Было б смешна, калі б я пачаў прадстаўляць чытачам Рыгора Барадуліна. Хто не ведае выдатнага нашага паэта, аднаго з найбольш дасканалых майстроў роднага слова? Даўно ўжо і «на вуха» і «на зуб» праверылі ягоны ядраны радок акадэмічныя гурманы-крытыкі, а нястомныя калегі-перакладчыкі шчодра рассыпалі ягоныя... Болей »
ЯНКА БРЫЛЬ... Гэта імя ў разгуканым бары беларускай літаратуры карэніцца глыбока, і ў песні, якую шуміць выносны бор, далёка чуцён чысты голас летапісца сённяшняга Панямоння. Летам сорак пятага ў газеце «Літаратура і мастацтва» Валянцін Таўлай змясціў артыкул «Янка Брыль», Паэт-рэвалюцыянер, вопытны... Болей »
Wieś przez bardzo długi czas była skarbnica tradycji, kultury duchowej i materialnej ludu. W Polsce taki stan rzeczy istniał do lat powojennych. W latach sześćdziesiątych nastqpiła masowa migracja młodych mieszkańców wsi i miasteczek w celu zdobycia zawodu czy też w poszukiwaniu pracy i lepszych warunków... Болей »
Kiedy zdarza się nam myśleć o sprawach najważniejszych, podstawowych i elementarnych — zapominamy o naszym uwikłaniu w czasie i przestrzeni. Myśli nasze zdają się być skrysztaleniem treści, tak, jak dla pewnego poety świat był skrysztaleniem zieleni. Nic nie mają wspólnego z ziemią, z potem, krwią, zmartwieniami... Болей »
Skrouba, zwiadowca grodzieński, zdziwił się bardzo, gdy nakazano mu ruszyć do Puszczy Kryńskiej o brzasku, nawet nie pomodliwszy się o świtaniu w Kałoży z pięknogłosymi pskowskimi brankami, co śpiewały w chórze. Ze wszystkich zwiadowców na zamku on jeden pozostawał nieobznajmiony na razie ze sprawami... Болей »